Saturday, July 2, 2011

Athens, June 29, 2011

Τη μέρα που ξύπνησα                                                  
έκανα έναν καφέ
και βγήκα στο μπαλκόνι

Τη μέρα που ξύπνησα
αφουγκράστηκα
αλλά κανένας ήχος από πουθενά

Τη μέρα που ξύπνησα
έπιασα το τηλέφωνο
αλλά κανείς στην άλλη γραμμή

Τη μέρα που ξύπνησα
βγήκα έξω
αλλά κανείς δικός μου στους δρόμους

γιατί

Τις μέρες που κοιμόμουν
οι φίλοι μου ήταν στο δρόμο
το τηλέφωνο χτυπούσε μα δεν απαντούσα
οι γείτονες με ψάχνανε στο μπαλκόνι

γιατί

Τις μέρες που κοιμόμουν
οι φίλοι μου ρίχτηκαν στο δρόμο
συγκρούστηκαν στο δρόμο
συνελήφθησαν στο δρόμο

'Ετσι
τη μέρα που ξύπνησα
είχε τόση ησυχία
που ούρλιαξα...

ποίημα του Ν.Π.



The day I awoke
I made a coffee
and I went out on the balcony

The day I awoke
I eavesdropped
but nο sound from nowhere

The day I awoke
I grabbed the phone
but no one on the line

The day I awoke
I came out but none of mine in the streets

because

The days I was sleeping
my friends were in street
the phone was ringing, but I wasn't answering
the neighbors were looking at balcony for me

because

The days I was sleeping
my friends hurtled in the street
contravened in the street
arrested in the street

Thus
the day I awoke
it was so quiet
that I screamed...

Poem by N.P.


No comments:

Post a Comment